KOMPENDIUM WIEDZY O OGRZEWANIU KOŚCIOŁÓW PORTAL INFORMACYJNY
Omówienie porównawcze systemów grzewczych wynikające z tabeliData dodania: 2013-09-16

Tabela przedstawia porównanie najczęściej stosowanych systemów ogrzewania strefowego spotykane w polskich kościołach. Dodatkowo uwzględniono ogrzewanie nadmuchowe nagrzew­nicami wentylatorowymi oraz ogrzewanie podłogowe, ponieważ bywają polecane przez projektantów jako nowoczesny system ogrzewania kościoła.

W układzie poziomym tabeli przedstawiono systemy grzewcze, a w pionowym – podsta­wowe dane techniczne, wymogi, jakie powinien spełniać system ogrzewania kościoła oraz wyniki funkcjonalne, ich eksploatacji. Przedstawione dane są odzwierciedleniem praw fizycznych, rachunku matematycznego odczucia organoleptycznego człowieka, opinii użyt­kow­ników i uwa­run­kowań rynkowych. Oddawanie ciepła i pary wodnej przez człowieka (normalnie ubrany siedzący mężczyzna, przy lekkim zajęciu i spokojnym powietrzu) wilgotności powietrza od 30% do 70% w temperaturze otoczenia 10 °C oddaje 157 W / h. W rozdziale IV – „przegląd systemów” podano wartości poszczególnych systemów grzewczych, m.in. parametrów mocy – W oraz wytworzonego ciepła w kcal / h na osobę.

W tabeli przedstawiono wyniki i odczucie komfortu cieplnego w ciągu pierwszej godziny ogrzewania (która odpowiada czasowi trwania Mszy Świętej) danym systemem, a nie takie, jakie byłyby po wcześniejszym kilkugodzinnym nagrzewaniu kościoła danym systemem, aby w czasie nabożeństwa był zapewniony komfort cieplny. Wielogodzinne ogrzewanie kościoła czy też ogrzewanie stałe nie ma uzasadnienia i jest bardzo kosztowne.

 

1. Ogrzewanie nagrzewnicami wentylatorowymi to typowe ogrzewanie konwekcyjne. Istnieją nagrzewnice na różne paliwa: zasilane gazem, olejem opałowym, energią elektryczną. Urządzenia te zostały zaprojektowane do ogrzewania dużych powierzchni o stosunkowo dużej wysokości w obiektach przemysłowych, rolniczych itp., jednak nie wyższych niż 6÷8 m. Przez wymuszony obieg wentylatorowy ogrzewają takie pomieszczenie szybko, ale zastosowane w wysokim kościele, nie są w stanie zapewnić komfortu cieplnego ludziom. Wytworzone przez nie i skierowane wentylatorami w dół ciepło, jako lżejsze, natychmiast unosi się do góry i kumuluje przy suficie. Przy ogrzewaniu kubaturowym kościoła (a tak ogrzewa nagrzewnica wentylatorowa) tylko powolny wzrost temperatury 1,2÷1,5 °C/h zapewnia bezpieczeństwo drewnianym elementom wyposażenia, obrazom, rzeźbom itp. Jeśli jest inaczej, dochodzi do znacznych wahań wilgotności względnej powietrza oraz materiałów higroskopijnych, z których wykonane jest wyposażenie kościoła, co powoduje ich niszczenie.

Aby zapewniło odczuwalny przez ludzi wzrost temperatury, ogrzewanie nagrzewnicami wentylatorowymi musi być włączone kilka godzin przed nabożeństwem, co powoduje, że koszty eksploatacyjne – zapewnienie komfortu cieplnego na jedną godzinę – są wysokie, np. ogrzewanie nagrzewnicami elektrycznymi kościoła mieszczącego 200 osób siedzących w czasie jednego nabożeństwa wyniesie ok. 89 zł brutto.

Człowiek siedzący w ławce nie otrzymuje ciepła do dolnych partii ciała, w które marznie najbardziej, a podczas otwierania drzwi i przy przeciągach następuje szybkie wychłodzenie.
Praca nagrzewnic jest głośna a ich wygląd nie pasuje do powagi miejsca. Gwarancja na urządzenia oraz ich trwałość są stosunkowo krótkie. Urządzenia wymagają regularnego dozoru i serwisowania (przy nagrzewnicach elektrycznych rzadszego, natomiast przy nagrzewnicach gazowych i olejowych – częstego). Opłaty za gaz i olej opałowy ponoszone są z góry.

 

2. Ogrzewanie podłogowe jest ogrzewaniem konwekcyjnym. Wszystkie systemy grzejne, które swoje ciepło oddają na poziomie podłogi, są godne rozważenia, szczególnie tam, gdzie podłogi są zimne, np. w obiektach mieszkaniowych.

Ogrzewanie podłogowe nie wpływa negatywnie na mikroklimat kościoła, ma jednak swoje uwarunkowania. Charakteryzuje się dużą bezwładnością cieplną, tzn. należy włączyć je 3÷4 godziny przed nabożeństwem, aby efekt był odczuwalny.

Montaż ogrzewania podłogowego w istniejącym kościele wiąże się z koniecznością zerwania posadzki. Raz rozplanowanych stref grzejnych nie można zmienić. Ogrzewanie podłogowe wodne często wymaga wykonania nowego przyłącza wodnego oraz dodatkowego pomiesz­czenia na piec. Mniej kłopotów z wykonawstwem i eksploatacją jest przy zastosowaniu elektrycz­­­nych kabli grzejnych. Dużym problemem może być awaria ogrzewania podłogowego.

3. Promienniki wysokotemperaturowe zapewniają natychmiastowe ciepło na poziomie podłogi, gdy podłoga jest pusta, tzn. gdy nie stoją na niej ludzie, ławki itp. Bardzo dobrze sprawują się, gdy potrzebne jest natychmiastowe ciepło w strefie funkcjonowania człowieka, w małych pomieszczeniach – np. łazienka, magazynek. Sprawdzą się także w pomieszczeniach zakrystii. Na ogół w zakrystii brak jest wolnych powierzchni ścian na wysokości funkcjonowania człowieka, a także wysokość pomieszczenia i konstrukcja sufitu często nie pozwalają na za­mon­towanie płyt promiennikowych niskotemperaturowych i wówczas jedno z możliwych Roz­wią­zań to zamontowanie ceramicz­nego promiennika podczerwieni długofalowego typu IR IZOTERMA.

Gdy promienniki kierują swoje promieniowanie na ludzi siedzących w ławkach kościelnych, ogrzewają im głowy i ramiona oraz górną część ławek – promieniowanie nie dochodzi już do zasłoniętej podłogi, przez co nogi nadal pozostają na zimnej posadzce i odbierają od niej zimno.

Promienniki nie wpływają na mikroklimat kościoła, nie dochodzi także do strat ciepła przy otwartych drzwiach. Wygląd promienników zawieszonych na ścianach oraz emitowane przez nieczerwone światło nie pasują do powagi miejsca (nie dotyczy to promienników ceramicznych, które nie emitują światła). Do ogrzania 200 osób siedzących potrzebne są promienniki o mocy 24 kW, opłata eksploatacyjna – 15 zł brutto/h.

 

 

4. Poduszki grzewcze – maty trudno nazwać systemem ogrzewania kościoła. Jest to nietrwały wyrób tekstylny z umieszczonym w środku przewodem grzejnym. Poduszki mają bardzo małą moc i trudno sobie wyobrazić, aby ułożone na ławce swoim ciepłem mogły zapewnić ciepło osobie na nich siedzącej, gdy temperatura w kościele jest często 2÷4°C, a podłogi z reguły 0°C, a nawet mniej. Wprawdzie powierzchnia grzejna poduszki wynosi 0,14 m² na osobę, ale jakie to ma znaczenie przy mocy 10 W wytwarzającej ciepło w okolicy odbytu – 8,6kcal/h?

Nawet w samochodzie ogrzewanie pleców i siedziska ogrzewa się przez kilka minut, a przez cały okres jazdy korzysta się z ogrzewania skierowanego na nogi.

Gwarancja udzielana jest na przewód grzejny, a nie na całą poduszkę. Małe zapotrzebowanie mocy 2 kW na 200 osób daje niską opłatę eksploatacyjną 1,24 zł brutto/h, jednak przekłada się na brak skuteczności ogrzewania

 

5. Ogrzewacze listwowe o małym przekroju (thermo-line) mają zbyt małą moc (50 W/osobę) oraz zbyt małą powierzchnię grzejną, aby ogrzać osobę siedząca nieruchomo w ławce, gdy temperatura podłogi wynosi 0 °C wytwarza tylko 43 kcal / h chociaż producent pewnie ze względów marketingowych podaje znacznie wyższą moc, raz podaje 100 W, innym razem 150 W, 200 W a nawet 250 W. Przecież taki mały przekrój 30x60 mm thermo-line’u nie jest w stanie przenieść większej mocy niż 100 W. Zainstalować można moc nawet 2 kW ale wykorzystywana będzie tylko 100 W. Ogrzewacz listwowy przekazuje swoje ciepło na drodze przewodzenia (bezpośrednie dotykanie ciała ludzkiego w okolicy łydki) i konwekcji, nie promieniuje. Powierzchnia grzejna ogrzewacza przypadająca na jedną osobę jest bardzo mała: 0,045 m2, w związku z czym efekt cieplny jest niewielki. Zastosowana w ogrzewaczach mała moc nie ma negatywnego wpływu na mikroklimat kościoła oraz przekłada się na niskie opłaty eksploatacyjne – 6,20 zł brutto/h przy 200 osobach. Sterowanie montowane w zakrystii realizowane jest przez włączniki dwupolowe lub przez regulator mocy oraz programator.
ZPUG IZOTERMA już w latach 80. produkował listwy grzejne typu thermo-line. Ze względu na ich małą skuteczność zaniechał tej produkcji.

 

6. Płyty promiennikowe podczerwieni IZOTERMA

Płyty promiennikowe IZOTERMA przekazują energię cieplną na drodze promieniowania, ogrzewają bezpośrednio i pośrednio stopy i nogi człowieka oraz tworzą otulinę cieplną w całej konstrukcji ławki do wysokości 1,6 m. Ciepło jest odczuwalne przez człowieka zaraz po włączeniu płyt promiennikowych. Zastosowana moc grzejna jest optymalna do zapewnienia komfortu cieplnego osobom siedzącym w ławkach, co potwierdzają realizacje inwestycyjne. Sterowanie odbywa się z zakrystii przez sterownik mikroprocesorowy umożliwiający regulację mocy oraz ustawianie programu tygodniowego ogrzewania w danych dniach i godzinach. Płyty grzejne w ławkach podzielone są na strefy grzejne włączane w zależności od liczby wiernych na nabożeństwie.

Koszt eksploatacyjny (opłata za zużytą energię) jest niski w stosunku do uzyskanego efektu skutecznego ogrzewania. Przy ogrzewanie 200 osób siedzących w ławkach (włączone wszystkie sektory) opłata za energię elektryczną za 1 godzinę wynosi 14 zł brutto. To jest 7 groszy za osobę. Moc na jedną osobę – 125 W, wytworzone ciepło 107,5 kcal / h. Płyty IZOTERMA gwarantują skuteczne ogrzewanie nawet w bardzo niskich temperaturach -20 °C. Najwyższa skuteczność montażu płyt – nad klęcznikiem. System nie wpływa negatywni na mikroklimat kościoła, polecany przez konserwatorów zabytków.
System włączany jest z chwilą rozpoczęcia Mszy Świętej, dla uzyskania dodatkowej oszczędności energii można wyłączyć ogrzewanie 5÷10 min przed zakończeniem nabożeństwa, bez uszczerbku dla ogrzewanej osoby.


Komentarze

Niezależnie od daty opublikowania wpisu przez ZPUG IZOTERMĘ możesz każdy artykuł skomentować po ostatnim jej wpisie.
ZAKŁAD PRODUKCJI URZĄDZEŃ GRZEJNYCH
55-002 Łany k. Wrocławia
ul. Odrzańska 14

Tel. +48 71-318-58-95
Fax +48 71-318-58-97 Tel. +48 71-318-58-96
e-mail: izoterma@izoterma.com.pl www.izoterma.com.pl
wykonanie: kotonski.pl
Menu